Царква Святой Барбары. Будаўніцтва храма ў якасці радавой пахавальні вялося ў 1810-17 гг на сродкі тагачаснага ўладальніка вёскі Францішка Дунін-Раецкага. Даволі незвычайны знешні выгляд абумоўлены тым, што Францішак жыў некаторы час на выспе Святой Алены і натхніўся Царквой Святога Якава. Каб зрабіць нешта падобнае на сваіх землях ён адправіў на спецыяльныя курсы свайго муляра Яна Зайко. Архітэктурны стыль храма – неаготыка, пабудаваны з бутавага каменя і цэглы. Дамінантай храма з’яўляецца вежа на якой першапачаткова знаходзілася алебастравая фігура Маці Божай, а таксама гадзіннік, звон якога быў чутны з 5-7 вёрст. Побач пабудаваны 2-павярховы дом – плябанія. Храм быў асвечаны як каталіцкі, але пасля падаўлення Нацыянальна-вызвольнага паўстання 1863-64 гг яго перадалі праваслаўным. У 1920-ых гг вярнулі каталікам. У савецкія часы храм зазнаў вялікіх руйнаванняў, яго сцены разабралі, а маёмасць вывезлі. Аднак вежу зруйнаваць не ўдалося нават з дапамогай трактара. У такім выглядзе храм існаваў да 2000 года. У 2003 годзе яго адрэстаўравалі і асвяцілі як царкву пад гістарычным тытулам. З 2013 года настаяцелем царквы з’яўляецца айцец Аляксей Шышкір, які ўвесь свой вольны час прысвячае аднаўленню і абнаўленню царквы. Унутры нават зладжана невялікая музейная экспазіцыя. Вельмі рэкамендую сюды прыехаць і паглядзець храм. А яшчэ заранёў узяць тэлефон айца Аляксея.

Марина Lysenko

Level 12 Local Expert

Красивый храм, на высоком холме, откуда простирается красивейший вид. Территория ухожена, вдоль ступенек, что ведут к храму, посажены цветы и кусты. Говорят, что построен по чертежам храма с острова Святой Елены, которые привез зодчий. Над входом куранты, рядом ещё какая то установка с колоколами разного размера, можно позвонить (детям понравилось). Сам храм был закрыт (пятница), не знаю - только ли в наш визит или постоянно. Стоит посмотреть